اثر اسانس آویشن شیرازی بر رفتار لیستریا منوسایتوژنز (listeria momocytogenes) در ماهی شور

مقدمه: گیاه آویشن شیرازی (zataria multiflora boiss.) از دسته گیاهان دارویی بوده و بررسی اثرات ضدمیکروبی آن در مواد غذایی ضروری به نظر می رسد. هدف : بررسی اثر اسانس آویشن شیرازی بر رشد باکتری لیستریا منوسایتوژنز در ماهی شور در دمای 10 درجه سانتی گراد بود. روش بررسی: فیله های ماهی کپور نقره ای به وزن 25 گرم تهیه و در معرض اشعه گاما به میزان 5 کیلوگری قرار گرفتند. پس از انتقال فیله ها به آزمایشگاه، فیله ها در غلظت 4 درصد آب نمک و غلظت های متفاوت اسانس آویشن شیرازی ( 0 ، 045/0 ، 135/0 ، 405/0 ، 810/0 درصد ) و 2/0 درصد آگارآگار و 1 درصد لیسیتین به مدت 2 ± 24 ساعت و در دمای 5 درجه سانتی گراد نگهداشته شدند. سپس به فیله های 25 گرمی به نحوی که در هر گرم از فیله ها 103 ×1 باکتری لیستریا منوسایتوژنز باشد، باکتری تلقیح شد. فیله های تلقیح شده در دمای10 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری و شمارش باکتری در روزهای صفر ، 1 ، 2 ، 3 ، 6 ، 9 ، 12 ، 15، 18 و 21 صورت گرفت. نتایج : اسانس مورد مطالعه دارای اثری معنی دار در ممانعت از رشد لیستریا منوسایتوژنز در ماهی شور در طول نگهداری بود. با افزایش غلظت تا 405/0 درصد این اثر بازدارندگی به طور معنی دار افزایش پیدا کرد (05/0 p). بررسی های ارگانولپتیک نشان داد که اسانس تا غلظت 405/0 سبب بهبود طعم ماهی شد. نتیجه گیری : اسانس آویشن شیرازی می تواند به عنوان یک نگهدارنده طبیعی در ماهی شور مدنظر قرار گیرد.